ΑΡΘΡΑ
Δια εγχειριδίου Πάολο Κοέλλο
Της Κοραλίας Τιμοθέου*
Ο Πάολο Κοέλλο, μέσα από το «Εγχειρίδιο του πολεμιστή του Φωτός», μας υπενθυμίζει ότι όλοι είμαστε εν γένει πολεμιστές του φωτός: του αγαθού αγώνα. Αρκεί να το επιλέξουμε.
Ο πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει πως δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος: ο καθένας έχει τα απαραίτητα χαρίσματα για την ατομική πορεία του… Για να πιστέψει στο δρόμο του, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει πως ο δρόμος του άλλου είναι λανθασμένος… Ούτε περνά τις μέρες του προσπαθώντας να παίξει τον ρόλο που επέλεξαν οι άλλοι για εκείνον.
Δεν αναλώνεται στη σύγκριση, ή την επιβολή της άποψής του αλλά ούτε επιτρέπει σε άλλους να του επιβληθούν. Ζει σεβόμενος και απαιτώντας την ελευθερία.
Ο πολεμιστής του Φωτός δεν προσπαθεί να μοιάσει. ΕΙΝΑΙ.
Είναι αυθεντικός. Είναι ο εαυτός του. Είναι αυτό που είναι. Όπως κι αν είναι. Δεν προσποιείται. Δεν ματαιοπονεί. Μαθαίνει προχωρώντας και προχωρά μαθαίνοντας.
Ο πολεμιστής του Φωτός επικεντρώνεται στα καθημερινά θαύματα της ζωής.
Δεν περιμένει το μέλλον, το απόγειο, το εξωπραγματικό, το κάτι άλλο.
Ο πολεμιστής του Φωτός, πιστεύει στα θαύματα, και τα θαύματα αρχίζουν να συμβαίνουν.
Τα ελκύει, τα μαγνητίζει, δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ανοίγει δρόμους, κάνει χώρο, πιστεύει και συμπεριφέρεται σαν να έχουν ήδη συμβεί. Και συμβαίνουν. Τα θαύματα δεν έχουν κατάταξη σημασίας και μεγέθους, ευκολίας και δυσκολίας. Έχουν μοναδική προϋπόθεση την πεποίθηση. Την πίστη. Την πίστη ότι μπορούν να συμβούν.
Ο πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει πως οι ουλές των βιωμάτων είναι η ανταμοιβή των κατακτήσεων.
Δεν φοβάται να πέσει, να πληγεί, να πληγωθεί. Μόνο έτσι θα μάθει. Μόνο έτσι θα ζήσει. Μόνο έτσι θα πλουτίσει σε εμπειρίες.
Ο πολεμιστής του Φωτός δεν στέκεται στα προβλήματα, αλλά στη χαρά που ξεπέρασε κι αυτή τη δοκιμασία και στα όμορφα πράγματα που αναδύθηκαν από τις δύσκολες στιγμές, και αποτελούν απόδειξη των ικανοτήτων του… Γνωρίζει πως η επανάληψη των εμπειριών έχει μοναδικό στόχο να του διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει.
«Tο δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού» (Μένανδρος)… αλλά αν δεν έμαθες την πρώτη, δεν έμαθες και τη δεύτερη, τουλάχιστον ας μάθεις την τρίτη φορά. Τι καλύτερο μπορείς να κάνεις;
Ο πολεμιστής του Φωτός γιορτάζει τη χθεσινή νίκη, για να έχει περισσότερες δυνάμεις για την αυριανή μάχη.
Η μια μάχη μετά την άλλη μοιάζουν σαν να μην έχουν τελειωμό. Ο μόνος τρόπος να αντέξουμε είναι να απολαμβάνουμε τις νίκες, μεγάλες και μικρές, να τονώνουμε το ηθικό μας και να γεμίζουμε τις μπαταρίες μας. Εξ άλλου τι νόημα έχει μια νίκη αν δεν μπορείς να την απολαύσεις και τι νόημα έχει μια ζωή γεμάτη νίκες που ποτέ δεν γιορτάστηκαν;
Ο πολεμιστής του Φωτός, συμπεριφέρεται σαν παιδί και διατηρεί την επαφή του με το Θεό, μέσω της αθωότητας και της ευθυμίας του.
Το παιδί, πριν διδαχτεί την υστεροβουλία, είναι αθώο. Πριν γνωρίσει τη δυστυχία, είναι ευτυχισμένο. Πριν δασκαλευτεί για την αδικία, νιώθει δικαιωμένο. Πριν μάθει τι εστί διχασμός, αισθάνεται ολόκληρο.
Ο πολεμιστής του Φωτός μαθαίνει να ζει με τις αντιθέσεις του… Δεν προφέρει ΝΑΙ με τα χείλη, αν η καρδιά του λέει ΌΧΙ.
Δεν συμβιβάζεται. Είναι ειλικρινής και πιστός στον εαυτό του. Δεν εθελοτυφλεί. Δεν φοβάται να ψάξει μέσα του. Δεν φοβάται να ρωτήσει την καρδιά του. Λένε πως ο λαιμός είναι η γέφυρα μεταξύ μυαλού και καρδιάς. Όταν η καρδιά και το μυαλό μας μας διχάζουν με τις διαμετρικά αντίθετες επιλογές τους, κάποτε το βιώνουμε ως ένα κόμπο στο λαιμό. Αυτή είναι η πιο βασανιστική διχογνωμία γιατί είναι καθαρά εσωτερική και αδύνατο να της ξεφύγουμε. Μόνο ευθυγραμμίζοντας τα δύο ησυχάζουμε. Κατανοώντας τις, κάποτε αναπόφευκτες, εσωτερικές αντιθέσεις μας μπορούμε ευκολότερα να τις εντοπίσουμε και να τις εξισορροπήσουμε.
Ο πολεμιστής του Φωτός γνωρίζει πως κανένας δεν είναι μόνο καλός, ή, μόνο κακός… Αφήνει το κακό να πει ότι θέλει, και φεύγει.
Ο πόλεμος ενάντια στο «κακό» είναι τόσο μάταιος όσο και αλαζονικός. Μάταιος γιατί ποιος όρισε ή ορίζει το απόλυτο καλό, το απόλυτο κακό; Και τι γίνεται με τον ενδιάμεσο χώρο; Απορίας άξιο. Αλαζονικός γιατί ποιανού από εμάς η υποκειμενική άποψη είναι πέρα για πέρα ικανή να κρίνει και να ξεδιαλύνει το καλό απ’ το κακό, το σωστό από το λάθος; Αν θέλεις να νικήσεις το σκοτάδι δεν το παλεύεις στα σκοτεινά. Ανάβεις τη λάμπα.
Οι πολεμιστές του Φωτός, αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον από το βλέμμα.